Ο ορθός έλεγχος της ποιότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, είναι κάτι που σπανίζει στις μέρες μας.

Δημοσιογράφοι με ζωντανό ρεπορτάζ να αναλύουν το περιεχόμενο των σκουπιδιών, έξω από κάδους απορριμμάτων που βρίσκονται δίπλα σε σπίτια διάσημων, ξεκατινιάσματα σε μεσημεριανά κουτσομπολίστικα προγράμματα, σαπουνόπερες όπως: Beverly Hills, Τόλμη και Γοητεία, Sex and the City, παιχνίδια αναζήτησης συντρόφου σε περιορισμένους χώρους, εκπομπές αναζήτησης του καλύτερου γυναικείου μοντέλου ομορφιάς, είναι κάποια από τα ατελείωτα «ποιοτικά» προγράμματα που έχει υποστεί το ελληνικό κοινό σε κατάλληλες ώρες, ώστε να φαντάζει «μη ποιοτικό»(με ποινή προστίμου 20.000 ευρώ -9/2015), για το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) και το συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), να παρακολουθείς μεταμεσονύχτια εκπομπή για το πως γυρίζονται ταινίες πορνό που προβάλλουν το ομοφυλοφιλικό σεξ, καθώς και το τι άποψη έχουν για αυτές, παραγωγοί, σκηνοθέτες, δημοσιογράφοι και συμμετέχοντες.

Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε το ΕΣΡ, για να επιβάλει πρόστιμο στο τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, που πρόβαλε την εν λόγω εκπομπή, ήταν ότι τέτοιες εκπομπές παροτρύνουν τους θεατές να ακολουθήσουν τον δρόμο των ταινιών πορνό. Μήπως η ταινία Pretty Woman, πρέπει να απαγορευτεί για να μην αναζητήσουν άνδρες και γυναίκες τον μεγάλο έρωτα της ζωής τους μέσω του αγοραίου έρωτα; Το ΕΣΡ επικαλέστηκε την (ποιοτική) στάθμη που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της τηλεόρασης και τις αξίες του ανθρώπου για να αιτιολογήσει αυτό το πρόστιμο. Υπάρχει άραγε κάποιος νόμος του Συντάγματος που ορίζει το πορνό σε μεσημεριανές ή πρώτες βραδινές ώρες ως ποιοτικότερο έναντι του ομοφυλοφιλικού πορνό ακόμα και αν το τελευταίο προβάλλεται μεταμεσονύχτια;

Η υπόθεση επιβολής προστίμου από το ΕΣΡ στον ΣΚΑΪ με την αιτιολογία της υποβάθμισης της ποιότητας, μας θυμίζει το πρόστιμο που επιβλήθηκε το 2007 σε εκπομπή της Αννίτα Πάνια, που αφορούσε στην εύρεση συντρόφου ή την έκφραση καλλιτεχνικών πτυχών ατόμων που στη πλειοψηφία τους βίωναν κάποιας μορφής κοινωνική περιθωριοποίηση. Στη περίπτωση της Πάνια ενώ το ΕΣΡ με την απόφαση του υποστήριξε ότι η εν λόγω εκπομπή  εκμεταλλευόταν τις σωματικές και νοητικές ιδιαιτερότητες των συμμετεχόντων για να τους γελοιοποιήσει. Ο αντίλογος, όπως εκφράστηκε από νομικούς ή κάποιους πανεπιστημιακούς, ήταν ότι ο αποκλεισμός των ατόμων με ιδιαιτερότητες από τις τηλεοπτικές εκπομπές συνιστά σύγκρουση με την αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αφού βασικό της θεμέλιο είναι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και στον ατομικό αυτοκαθορισμό, ενώ παράλληλα η συμμετοχή σε αυτές αποτελεί στοιχείο εκδημοκρατισμού των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε στην ενίσχυση της θέσης υπέρ της αυτοδιάθεσης, συνέβαλλαν και επιστολές συμμετεχόντων και συγγενών τους οι οποίοι διαβεβαίωναν ότι οι συμμετέχοντες δεν έχουν νοητική υστέρηση και ότι η συγκεκριμένη εκπομπή έχει βοηθήσει τους ίδιους και τους συγγενείς τους.

Τότε οι επιστολές και απόψεις που ήταν αντίθετες με την επιχειρηματολογία περί υποβάθμισης της ποιότητας, αγνοήθηκαν από το ΕΣΡ, το οποίο εμφανίστηκε για άλλη μια φορά ότι δήθεν υπερασπίζεται την «ποιότητα» των τηλεοπτικών προγραμμάτων, ουσιαστικά γιατί τα άτομα με αναπηρίες που συμμετείχαν στην εν λόγω εκπομπή προσέβαλλαν την επικρατούσα αισθητική. Στην υπόθεση του ΣΚΑΪ που συζητάμε, το ΕΣΡ με τις ευλογίες του ΣτΕ, κατά ανάλογο τρόπο αγνοεί επιδεκτικά ότι οι εν λόγω εκπομπές περιγράφουν και αναλύουν πραγματικές καταστάσεις και σκέψεις συμμετεχόντων ή εξωτερικών παρατηρητών και εναπόκειται στην ελεύθερη κρίση του καθενός, αν θα την παρακολουθήσει και τι  συμπεράσματα θα βγάλει γύρω από τέτοιου είδους εκπομπές.

Οι συγκεκριμένες εκπομπές του ΣΚΑΪ είχαν το κάτι παραπάνω για να βρει αφορμή το ΕΣΡ να εμφανιστεί ως υπερασπιστής του δήθεν άβουλου τηλεθεατή που υποτίθεται ότι παρασύρεται από ότι προβληθεί στην τηλεόραση. Το ΕΣΡ ενοχλήθηκε από την αναφορά των εν λόγω εκπομπών στην ομοφυλοφιλία, κάτι που πάει κόντρα στην αυτοαποκαλούμενη «επικρατούσα αισθητική», που θέλει τους ομοφυλόφιλους στο περιθώριο.